Irul Soozhntha Velaiyil

இருள் சூழ்ந்த வேளையில்
உம் அன்பே போதுமே
மனம் சோர்ந்த நேரத்தில்
உம் அன்பே போதுமே – 2

1. கவலை மறந்தது உந்தன் வாக்காலே
   கண்ணீர் குறைந்தது உந்தன் அன்பாலே
   மனம் நிறைந்தது உந்தன் சொல்லாலே
   பாவம் தீர்ந்தது உந்தன் தயவாலே

உம்மை பார்த்த வேளை என்னை மறந்து போனேன்
உம்மை நோக்கி வந்தேன் உம்மை நாடி நின்றேன்

கைவிடப்படல ஏமாற்றமடைய
நீர் என்னை விடல எப்போதுமே-2

2. தவிப்பு குறைந்தது தந்தை உம்மாலே
   தைரியம் வந்தது தேவன் தம்மாலே
   பேர் பெற்றேனே உந்தன் பேராலே
   ஜெயம் கொண்டேனே வேந்தன் உம்மாலே

Irul soozhntha velaiyil
Um anbe podhumae
Manam sorntha nerathil
Um anbe podhumae-2

1. Kavalai maranthadhu unthan vaakaalae
   Kanneer kurainthadhu unthan anbaalae
   Manam nirainthadhu unthan sollaalae
   Paavam theernthadhu unthan thayavaalae

Ummai paartha velai ennai maranthu ponen
Ummai nokki vanthen ummai nadi nindren

Kaividapadala yemaatramadaya
Neer ennai vidala eppodhumae-2

2. Thavippu kurainthadhu thanthai umaalae
   Thairiyam vanthadhu dhevan thammaalae
   Per petrenae unthan peraalae
   Jeyam kondenae vendhan ummalae